Aras İtkü 11A

 Ben bu yazıda "Yoksulluk, pandemi vs. ile karşılaştırıldığında, çevre konusu daha büyük bir kriz midir?" sorusuyla ilgili herhangi bir araştırma yapmadan sadece kendi düşüncelerimi aktaracağım. Bence dünyada ve Türkiye'deki en büyük kriz yoksulluk. Hatta yoksulluğun yanında çevre krizinin falan hiç konusu bile geçemez. Çünkü yoksulluk bence bütün sorunların en başı ve en büyüğüdür. Yoksul bir insan ne kendisinden başka bir şeyi düşünebilir ne de bir faaliyette bulunabilir. Ve bu yoksulluk denen şeye karşı bir önlem alınmaz veya direkt kökü kazınmazsa başka hiçbir sorun veya kriz bu dünyada giderilemez.

 Senin çevre sorununa karşı önlem alman gerekebilir, evet. Fakat insanlar yoksulsa, açsa çevre konusu kimin umurunda olur ki? Pandemide de aynı şekilde: insanlar sağlığının derdindeyken, yarın yaşayacak mı, yaşamayacak mı onu düşünürken çevre konusuna veya bir başka konuya nasıl kafa yorabilir ki? Yoksullukta da öyle. Bir insan açken, aklının bir köşesinde "Eşime, çocuğuma yemek alabilecek miyim? Oğlumun, kızımın okul ihtiyaçlarını giderebilecek miyim?" düşüncesi varsa başka bir krize veya soruna nasıl kafa yoracak ki? Sen bir insanın karnını doyuracaksın, ihtiyaçlarını gidereceksin, yoksulluğuna çözüm bulacaksın; işte o zaman o insan çevre krizi falan başka krizlerle ilgilenecek. Sen mesela gidip yemeği, suyu olmayan bir ülkedeki vatandaşa "Çevre krizi sizin bu açlık ve susuzluktan daha büyük bir kriz" diyebilir misin?

 Veya oradaki insana "Çevre krizi hakkında araştırma yapıp çözüm bulalım" diyebilir misin? Filistin'de aç, susuz ama çevre konusunda bilgili birisine "Çevre sorununa karşı ne önlem alabiliriz?" diye sorabilir misin? Ben bu yüzden dünyadaki en büyük krizin ve kökünün kazınması gereken sorunun yoksulluk olduğunu düşünüyorum.

Aras Tuğberk İtkü 11A  1457