Batuhan Aka 11A P2

 Merhabalar, Thomas Mann’ın Büyülü Dağ romanından “Çünkü insan, birey olarak yalnız kendi kişisel hayatını değil, aynı zamanda bilinçli veya bilinçsiz olarak kendi çağının ve çağdaşlarının hayatlarını da yaşar…” cümlesi ile ilgili düşüncelerimi sizlerle paylaşmaya çalışacağım.

Şöyle ki, bence de doğru bir düşüncedir. Çünkü ilk insan dönemlerinde yaşanılan hayat koşulları inanılmaz derecede zorludur. Farklı refah düzeylerine bağlı olarak farklı düşüncelerin oluşması çok zordur. Kendisini ve ailesini hayatta tutmak zorunda olan, avlanan ve güçlenmesi gereken insan; zihninden çok beden gücünü düşünen bir canlıdır.

İnsanın tamamen kendi yaşamını yaşaması diye bir olanak yoktur. İnsan, doğumundan itibaren ailesi ve doğuştan gelen belirli nedenler dolayısıyla tam anlamıyla kendi hayatını yaşayamaz; bir şekilde kısıtlanır ve bilincinde olmasa bile başkalarının istekleri üzerine bir yaşam sürdürür. Aldığı eğitim, yöneldiği meslek gibi unsurlar, kişinin farkında olmadan hayatını kökünden etkiler. Çok farklı yerlerde olmak istese de, döneminin getirdiği nedenler yüzünden istediklerine ulaşamayabilir.

Bize yapılan her şeyi aslında biz de diğer insanlara yapıyoruz. Onların beynine gizli bir bilgi aşılayıp kafalarında kaos ortamı oluşturuyoruz. Bu durum, insanın laneti denilebilecek bir hâl sanırım. İlk insanlar o kargaşada olmayı, Orta Çağ insanları o savaşları görmemeyi, bizler ise günümüz hayat koşullarının daha iyi olmasını isteyebilirdik. Ancak hikâyenin sonunda hepimiz aynı dönemde yaşıyoruz; hepimiz bir bakıma aynı olayları deneyimliyoruz.

Biz, üzerimize uygulanan bir olay silsilesinin içindeyiz. Bir sistemin üzerinde duran domino taşları gibiyiz. Bu sıradan yaşamın içinde hepimiz bir arayıştayız; bir gün göç edeceğiz, aynı yolun yolcularıyız. Buna rağmen çok farklı istekler ve ihtiyaçlar içindeyiz.

Düşünmekten uzak, tembel insanlarız. Oysa insan bazı şeylerin farkında olmalıdır; ancak bu şekilde aciz yaşamın arzularını anlayabilir. Bilge insanların toplumdan uzaklaşmasının nedeni de, toplumun yalnızca bir kısıtlama olduğunun farkında olmalarıdır. Çağın sana sunduklarını değil, şimdiye kadar olanları ve bundan sonrasını da düşünebilmek önemlidir.

Tabii ki biz insanız; bunu yazan ben bile çok geçmeden yaşamın arzularına kapılıp gözleri boyananlardan biri olacağım. Yine de farkına varmaya çalışmalıyız, bilgelerimizin yaptığı gibi.

Batuhan Aka 11A 1442